Na een tijdje begon het te knagen; ik vroeg me steeds vaker af of het werk nog wel bij me paste. Was ik deze kant op gegaan omdat ik dit echt wilde of omdat ik dacht dat dit van mij werd verwacht? Past het bij hoe ik nu in het leven wil staan? Wil ik wel dagelijks bezig zijn met het oordelen over het gedrag van anderen? Vragen waar ik mijn hoofd over brak en waarbij ik hulp heb gezocht, met als uiteindelijke conclusie: deze baan past niet meer bij mij. Dus ik nam ontslag, zonder zicht op iets nieuws.

Het was een spannende stap en er volgde een interessante periode. Eentje waarin de wereld groter leek dan daarvoor en waarin ik mezelf beter leerde kennen. Zo bleek mijn hoofd opeens niet de enige gids in mijn leven; mijn gevoel wees me ook de weg. Dit ontdekte ik nog meer tijdens mijn coachopleidingen, waarbij ik leerde hoe mijn sterke intuïtie in combinatie met mijn zeer analytische blik mijn kracht zijn.

Ik ben natuurlijk nooit uitgeleerd en ik zal nieuwsgierig blijven, ook naar mezelf. Ik heb daarom als coach doorlopend intervisie en supervisie. Vanwege mijn achtergrond bestaat het grootste deel van mijn coachees uit juridisch professionals; rechters, officieren van justitie en advocaten. Door mijn eigen ervaring spreek ik dezelfde taal, maar tegelijkertijd heb ik de nodige afstand en de frisse blik van buiten.

Ik woon in Den Haag, samen met mijn man, drie stiefkinderen en hond Bobbie. Ik hou van de vrijheid die het ondernemerschap me biedt. Naast mijn werk als coach, geef ik af en toe les aan de politieacademie en begeleid ik officieren van justitie in opleiding. Ik doe daarnaast veel vrijwilligerswerk voor dakloze mensen. Ik wandel graag, maar heb een hekel aan fietsen. Het is mijn droom om ooit nog eens safarigids in Afrika te worden, want ik ben erg gelukkig met een verrekijker in de hand, zoekend naar dieren. Die dieren vind je hier en daar ook terug in mijn coachpraktijk.